فروغ فرخزاد
من خواب دیده ام که کسی می آید
من خواب یک ستاره قرمز دیده ام
نادره ای نخستین بر آسمان شعر و ادب پارسی ایران درخشیدن گرفت و افق دید پر فروغش را بر همگان ارزانی داشت صدایش ترنم موسیقی بود و شعرش آیت عشق و هم او بود که به نوعی دیگر اندیشیدن را به نوعی دیگر دیدن در فراسوی چشمان خسته و بسته یمان قرار داد فروغ عشق را به نظاره نشست و صبر کرد تا ما بزرگ شویم و صبوری کرد تا کلمات درست ادا شوند و جایگاهی درست بیایند.
در دی ماه 1313 در تهران کودکی چشم به هستی گشود که بعدها همگان را غرق در حیرت کرد 12 سال پیش از درگذشتش اولین شعرش را به جامعه روشنفکر سپرد و همانهفته بود که صدها هزار نفر با خواندن شعر بی پروای او با نام شاعره ای آشنا شدند که چندی بعد به اوج شهرت رسید و آثارش هواخاهان بسیار یافت و در همان روزها بود که یکی از شاعران معروف او را در بی پروایی به حافظ تشبیه کرد و گفت: که اگر در قدرت بیان هم به پای لسان الغیب برسد، حافظ دیگری خواهیم داشت فروغ با ان موهای طلایی فرفری با چشمهای درشت که سپیدیش زیادتر از تیرگیش بود و با آن لبهای درشت که زیبایی خاصی داشت. فروغ آنچنان بازیگوش بود که از در و دیوا بالا می رفت و مثل پسرها روی نوک درختها می نشست و مثل شیطانکها با کارهایش دیگران را به خنده می انداخت. فروغ بسیار فعال و پرانرژی وناآرام بود همنی عدم آرامش او هم منجر به شیطنت و هیاهوی او میشد.
فروغ علاوه بر روحیه شیطان یک روحیه دیگر هم داشت فروغ غم زده و بهانه گیر، حساس که با کمترین بهانه ساعتها با صدای بلند گریه میکرد. فروغ عاشق قصه بود مادر بزرگ قصه های قشنگی می دانست و فروغ یک لحظه مادربزرگ را آرام نمی گذاشت به قصه ها گوش میداد و دچار جذبه و شکفتگی مالیخولیایی می شد. این شخصیتهای دوگانه، درست مثل مهمانی که از در خانه وارد میشود، یک یا چند روز آنجا می ماند و باز از همان در بیرون میرود خودشان را نشان می دادند و بعد می رفتند. فروغ احساس تند، قدرت مطالعه، تحقیق استعدادهای شعری را از پدرش گرفت و از مادر هم صفا و مهربانی وسادگی را. پدرش شعر می خواند و فروغ با علاقه گوش می داد که با ابیات آشنا شود استعداد فروغ در نوجوانی به حدی بود که معلم انشای فروغ باور نمی کرد که خودش انشاهایش را بنویشد. اولین شعر او با سبک نو شروع شد که با مصرع دور از اینجا دور دور از اینجا دور شروع شد او در شعرهایش بی آنکه شعار بدهد یا فلسفه ببافد با آرزوهای مردو ساده همدلی میکند فروغ زبانش با مردم عادی یکی بود.
فروغ زبان فرانسه، ایتالیایی، آلمانی را با شوق پیگیری کرد و آموخت تا سرانجام دوستی او را به گلستان معرفی نمود فروغ با شعرا، نویسندگان و روشنفکران برجسته ای آشنا شد که هر کدام در زمینه کار ادبی و فعالیت فکری نخبه بودند و در همین ایام بود که فروغ با ترجمه شعر برجسته ترین شاعر عرب آشنا شد. فروغ خودش هم دستی در ترجمه داشت از میان ترجمه های او می توان به نمایشنامه ژان مقدس، سیاحتنامه هنری میلر در یونان با عنوان ستون سنگی ماروسی اشاره کرد. فروغ کار سینمایی خود را اینگونه شروع کرد: از طرف گلستان فیلم در سال 1338 به انگلستان سفر کرد تا در کارهای تشکیلاتی فیلم مطالعه کند پس از بازگشت از سفر نخستین کوشش های خود را در زمینه فیلم برداری آغاز کرد و پس از تهیه مقدمات ساختن چند فیلم مستند به کار پرداخت و سفری به خوزستان کرد و موسسه فیلم کانادا از گلستان فیلم در سال 1339 خواست که درباره مراسم خواستگاری در ایران فیلم کوتاهی بسازد و فروغ در این فیلم بازی کرد و خود در تهیه آن فعال بود و در سال 1340قسمت دوم فیلم زیبای آب و گرما را تهیه کرد در همین سال در تهیه صدای فیلم موج و مرجان خارا گلستان را یاری داد او برای صفحه نیازمندیهای کیهان یک فیلم یک دقیقه ای ساخت که در نوع خود این اثر قابل تحسین بود. در سال 1341 در تهیه فیلم دریا گلستان را یاری کرد و خود نیز بازی کرد که متاسفانه ناتمام ماند فروغ در سال 1341 فیلم درخشان این خانه سیاه است را ساخت این فیلم در سال 1342 برنده جایزه بهترین فیلم مستند از فستیوال جهانی اوبرهاوزن آلمان شد. ناقدان و سینما گران بزرگ و نام آوران جهان از این فیلم تجلیل کردند.
... و سرانجام در سال 1345 فروغ در تصادفی جان باخت و زمین بار دیگر عزا پوش شد و آسمان گریست و این هدیه را در خود جای داد، روحش شاد.
من از نهایت شب حرف می زنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف می زنم
اگر به خانه من آمدی برای من
ای مهربان چراغ بیاور
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم
کپی برداری تنها با ذکر نام منبع مجاز می باشد.
Copy rightC By: Parsipoem.blogfa.com
Mail: Mohammad_mailbox@yahoo.com
برگرفته از: کتاب زندگینامه شاعران ایران نوشته لیلا صوفی چاپ انتشارات جاجرمی
نظرات شما عزیزان: